Bron:De Stentor
HOENDERLOO - Nog één keer staat hij zaterdag in vol ornaat achter zijn onafscheidelijke bas. Met onherstelbaar oorletsel verlaat Herman van Hunen op die dag namelijk Muziekvereniging en Tamboerkorps VIOS Hoenderloo waar hij dan 65 jaar zijn partij muziek heeft meegeblazen.
foto: Tom van Dijke
Niet de S-bas is de reden dat hij twee gehoortoestellen draagt, één achter elke oorschelp. De soms oorverdovende hoornmuziek is nog niets vergeleken bij het jankende gekerm van de kettingzagen waarmee hij vroeger bomen op de Hoge Veluwe velde. Dat heeft volgens Herman van Hunen (76) zijn gehoor onherstelbaar beschadigd.
Met hetzelfde enthousiasme waarmee hij zich op zijn elfde als jeugdlid bij VIOS meldde, begon hij een paar jaar later zijn loopbaan als loonwerker. Met paard en wagen reed hij mest naar het land, bracht hooi voor de regen binnen en ploegde de akkers voor de nieuwe oogst. Zingen deed hij niet tijdens het werk, hooguit floot hij bekende melodietjes en spoorde aan om harder te werken: 'Lopen jongen, kom vooruit'.
Muziek maakte hij bij VIOS, waar hij elke maandag op een althoorn oefende.
De merken van de kettingzagen die bij het werk in de bossen werden gebruikt, somt de hardhorende Van Hunen met hetzelfde gemak op als de namen van de instrumenten die hij achtereenvolgens bij VIOS leerde bespelen. Met de Homelight 240, de Stihl en de Husqvarna zaagde hij overdag; de alt, de tuba en de trombone bespeelde hij 's avonds in het dorpshuis van Hoenderloo.
Hij was de jongste van de muziekvereniging maar zeker niet de enige Van Hunen die al na korte tijd, om precies te zijn bij lied nummer 50 uit het werkboek ('Roodborstje tikt tegen het raam') werd overgeplaatst naar 'de groten' voor het echte fanfarewerk.
De oorkondes liegen er inmiddels niet om: 25 jaar, 50 jaar, 60 jaar en overmorgen 65 jaar. Dan is het welletjes, vindt hij. Geen woord verstaat hij meer van wat de dirigent te vertellen heeft en als hij zweet, glijden de gehoortoestellen achter zijn oren vandaan. Als zaterdag de laatste klanken van 'With sword and lance' tijdens het jaarlijkse optreden van Muziekvereniging en Tamboerkorps VIOS Hoenderloo hebben geklonken, stopt hij er definitief mee.
Af en toe thuis de heg bijsnoeien en de bomen om het huis kortwieken: maar dan met een elektrische fluisterzaag.
Inmiddels hebben de Van Hunens zich tot musici van naam ontwikkeld en ook al vertrekt Herman zaterdag, in ieder geval zoon Bertus (bas) en kleinzoon Vincent (1e bariton) zetten de familietraditie voort.
Herman van Hunen blaast komende zaterdag zijn laatste partij bij VIOS Hoenderloo.